Je leest het al: vandaag wil ik het hebben over klussen. Doe-het-zelven. Hoe je het maar wilt noemen. Vroeger had ik er altijd een enorme hekel aan als mijn vader op zaterdag de hele dag aan het klussen was, en dat ik hem dan mee moest helpen. Ik wilde liever buiten spelen, lezen, naar vrienden toe. Toch moet ik zeggen dat ik er wel handig van ben geworden, omdat ik noodgedwongen op moest letten wat mijn vader aan het doen was. Omdat ik veel dingen zelf moest doen. Met een kapotte fiets ga je niet naar de fietsenmaker, dat repareer je zelf maar, was het motto altijd. Een rot kozijn? Dat lossen we zelf wel op. Wil je toch naar de fietsenmaker, dan mag je het zelf betalen. Goed, daar kun je over discussiëren of dat de juiste oplossing is, maar het feit blijft wel dat ik er veel van heb geleerd qua technisch inzicht. Niet alleen qua fietstechniek (wat de laatste jaren toch echt wel even heel wat anders is dan toen ik een jaar of 15 was), maar ook qua algemene handigheden. De meeste dingen in huis doe ik dan ook zelf. Wordt het echt lastig? Dan schakel ik natuurlijk gewoon een specialist in. Zoals een elektricien, schilder (dat kan ik echt niet) of een loodgieter.
Veilig klussen, ook thuis
Afgelopen week was ik bij een vriend thuis aan het klussen, hij was bezig met een mooie design keuken. Er moest een wand worden verwijderd, en een andere wand weer geplaatst worden. Vervolgens moest er een vloertje worden gelegd en hebben we samen een inloopkast gebouwd. Nu klinkt dat alsof je dat even op een zaterdagochtendje doet, maar dat valt nogal tegen! We begonnen op zaterdagochtend en toen ik bij hem kwam, lagen er een helm en een set veiligheidsschoenen voor me klaar. Ik moest er een beetje om lachen, want die vriend van me is opzichter op een bouwplaats. Hoe bedoel je, je werk mee naar huis nemen. Hij was er echter vrij serieus in: “ik ben blij dat je me wilt helpen met klussen, maar ik wil wel dat je risico’s vermijdt” zei hij. Goed, jij je zin, dacht ik. We waren nog geen kwartier bezig met die muur, of er viel een loodzware balk op mijn voet. “Als je niet naar me geluisterd had, had je nu een paar gebroken tenen”, kreeg ik te horen. Ik schrok er best van, want hij had natuurlijk gewoon gelijk. Voor de rest gebeurden er geen spannende dingen, maar je voelt je toch een stuk lekkerder als je er veilig bij loopt. Kun je ook net wat makkelijker even een tik uitdelen met je voeten wanneer iets scheef ligt, en het is natuurlijk gewoon veilig. Ik heb bij thuiskomst direct maar een paar werkschoenen aangeschaft, want gebroken tenen schijnt absoluut geen pretje te zijn.